Παρασκευή 20 Μαρτίου 2015

Ασανσέρ

Μια πολύ σημαντική εφεύρεση που χρησιμοποιούμε καθημερινά για να κάνουμε την ζωή μας ευκολότερη.
Γιατί όμως τα περισσότερα, αν όχι όλα τα ασανσέρ έχουν καθρέφτες; Αναρωτηθήκατε ποτέ; Εξυπηρετεί σε κάτι; Ας δούμε!
Ο λόγος είναι μάλλον ψυχολογικός παρά μηχανικός.
Πιο συγκεκριμένα, στην πρώιμη βιομηχανική εποχή ξεκίνησαν να χτίζονται ψηλά κτίρια και οι πρώτοι ουρανοξύστες. Ορισμένοι από αυτούς, μάλιστα, ήταν ότι ψηλότερο είχε κατασκευαστεί μέχρι τότε.
Λόγω του δυσθεώρητου ύψους τους, λοιπόν, όλα τα κτίρια αυτά διέθεταν ανελκυστήρες, οι οποίοι όμως είχαν ένα πολύ σημαντικό μειονέκτημα. Ήταν πάρα πολύ αργοί με αποτέλεσμα οι χρήστες τους διαμαρτύρονταν συνεχώς.
Εκτός όμως από το πρόβλημα της ταχύτητας, πολλοί άνθρωποι θεωρούσαν ότι τα πρώτα αυτά ασανσέρ είχαν και πρόβλημα ασφάλειας.
Έτσι, οι κατασκευαστές ανελκυστήρων προσπαθούσαν να ξεπεράσουν τα εμπόδια αυτά σχεδιάζοντας γρηγορότερους και ασφαλέστερους ανελκυστήρες. Αυτό όμως θα έπαιρνε χρόνο και επίσης το κόστος ήταν απαγορευτικό για την εποχή εκείνη.
Έτσι, μια εταιρία πρότεινε μια διαφορετική λύση, η οποία βασιζόταν στην άποψη ότι η ταχύτητα των ανελκυστήρων ήταν μια χαρά και ότι το πρόβλημα το είχαν οι άνθρωποι.
Αντί, λοιπόν να ψάχνουν τρόπους να βελτιώσουν την ταχύτητα των ασανσέρ, ίσως θα έπρεπε να ψάξουν για ποιο λόγο ο κόσμος τους βρίσκει αργούς και τι θα μπορούσαν να κάνουν για να το αντιμετωπίσουν αυτό.
Έτσι διεξήγαγαν μια έρευνα μεταξύ των χρηστών των ανελκυστήρων, τα αποτελέσματα της οποίας έδειξαν ότι πολλοί άνθρωποι πίστευαν ότι ασανσέρ ήταν πολύ πιο αργά από ότι ήταν στην πραγματικότητα.
Η αίσθηση αυτή προερχόταν από το γεγονός ότι οι ίδιοι δεν είχαν κάτι για να απασχοληθούν μέσα στο ασανσέρ. Μάλιστα η απραξία αυτή τους έδινε όλον τον χρόνο να προβληματιστούν για την ασφάλειά του!
Έτσι οι μηχανικοί της εταιρίας πρότειναν την χρήση καθρεπτών μέσα στα ασανσέρ! Έτσι ο κόσμος θα παρέμενε απασχολημένος και δεν θα σκεφτόταν τόσο πολύ τον κίνδυνο ενδεχόμενης πτώσης.
Παράλληλα, θα μειωνόταν και το αίσθημα κλειστοφοβίας που δημιουργείται δεδομένης της στενότητας του χώρου ενός ανελκυστήρα, καθώς με την εισαγωγή ενός μόνο καθρέφτη, το μέγεθος του θαλάμου εικονικά θα διπλασιαζόταν!
Σε έρευνα που ακολούθησε οι χρήστες δήλωναν πολύ ικανοποιημένοι από την αύξηση της ταχύτητας και της ασφάλειας των ανελκυστήρων, αν και στην πραγματικότητα δεν είχε αλλάξει, τεχνικά τουλάχιστον, απολύτως τίποτα!
Στην ουσία, το μόνο που άλλαξε ήταν η αντίληψη των χρηστών για τον χώρο και τον χρόνο.
Μια άλλη παράμετρος που ίσως έχει να κάνει πραγματικά με την ασφάλεια είναι ότι η ύπαρξη του καθρέφτη λειτουργεί ως ένδειξη ότι ο θάλαμος βρίσκεται όντως πίσω από την πόρτα.
Έτσι μειώνεται ο κίνδυνος να πέσει κάποιος στο κενό αν πάει να μπει αφηρημένος σε κάποιο ασανσέρ που παρουσιάζει βλάβη.
Οπότε για τον έναν ή τον άλλο λόγο, οι καθρέφτες που μπήκαν στα ασανσέρ από τα πρώιμα στάδια της ανάπτυξης τους παραμένουν ακόμη και σήμερα παρά το γεγονός ότι η ταχύτητα και η αξιοπιστία της χρήσιμης αυτής εφεύρεσης έχει βελτιωθεί σημαντικά.

Διάταξη πληκτρολογίου

Αν δείτε το πληκτρολόγιο του υπολογιστή σας, αλλά και των παλαιότερων γραφομηχανών, θα διαπιστώσετε ότι τα "Q, W, E, R, Τ και Υ" είναι τα πρώτα έξι γράμματα, ενώ όλα είναι μπερδεμένα μεταξύ τους. Γιατί άραγε συμβαίνει αυτό;
Ας πάρουμε, λοιπόν, τα πράγματα από την αρχή. Η πρώτη γραφομηχανή κατασκευάστηκε το 1868 στις ΗΠΑ από τον Christopher Sholes Latham και περιελάμβανε έναν κινητό μηχανισμό με μελάνι, έναν μοχλό για τη συστροφή του χαρτιού και ένα πληκτρολόγιο με γράμματα, τα οποία ήταν τοποθετημένα αλφαβητικά.
Από την αρχή, όμως, της λειτουργίας τους οι γραφομηχανές παρουσίασαν πολλά προβλήματα, επειδή μπλόκαραν συνέχεια τα γράμματα και «κολλούσαν», εξαιτίας της μεγάλης ταχύτητας των γραμματέων. Η μόνη λύση στο πρόβλημα αυτό ήταν να μειώσουν την ταχύτητά τους οι δακτυλογράφοι, έτσι ώστε να μην «κολλάνε» τα πλήκτρα. Είναι χαρακτηριστικό, μάλιστα, ότι το πρόβλημα παρουσίαζαν κυρίως τα πρώτα γράμματα της Αλφαβήτα. Ο Latham σκέφτηκε τότε ότι μία ήταν η λύση: Έπρεπε να... μπερδέψει τις γραμματείς, ανακατεύοντας τα γράμματα στο πληκτρολόγιο!
Αυτό ήταν! Η σκέψη του ήταν μεγαλειώδης και η επιτυχία της αποτυπώθηκε πολύ γρήγορα και στην πράξη, αποδεικνύοντας ότι τελικά το μπέρδεμα είχε αποτέλεσμα. Η ταχύτητα των γραμματέων μειώθηκε αισθητά, αφού για να σχηματίσουν πλέον μια λέξη έπρεπε να «διανύσουν» μεγαλύτερη απόσταση με τα δάχτυλα στο πληκτρολόγιο, αλλά και να ψάξουν λίγο παραπάνω τα γράμματα. Τα «κολλήματα» στα γράμματα εξαφανίστηκαν και η επιτυχία του πληκτρολογίου «QUERTY» συνεχίζεται μέχρι σήμερα!

Οκτώβριος

Γιατί ο Οκτώβριος δεν έχει μ;
Η απάντηση βρίσκεται στο ρωμαϊκό ημερολόγιο...
Παλιά το ημερολόγιο είχε 10 μήνες, καθώς απουσίαζαν οι μήνες Ιανουάριος και Φεβρουάριος, οι οποίοι προστέθηκαν αργότερα, επομένως η χρονιά ξεκινούσε από τον Μάρτιο.
Το ρωμαϊκό ημερολόγιο στα λατινικά ήταν το εξής:
1) Martius (στον Άρη)
2) Aprilis (στην Αφροδίτη)
3) Maius (στη Μαία)
4) Junius (στην Ήρα)
5) Quintilis (πέμπτος)
6) Sextilis (έκτος)
7) September (έβδομος)
8) October (όγδοος)
9) November (ένατος)
10)December (δέκατος)
Σύμφωνα, λοιπόν, με το ρωμαϊκό ημερολόγιο, οι πρώτοι τέσσερις μήνες είχαν ονόματα Θεών. Οι επόμενοι συνέχιζαν αριθμητικά, δηλ. ο Quintilis ήταν ο πέμπτος, ο Sextilis ήταν ο έκτος κ.ο.κ.
Αργότερα ο πέμπτος και ο έκτος μήνας αφιερώθηκαν σε αυτοκράτορες και συγκεκριμένα στον Ιούλιο Καίσαρα και στον Οκταβιανό Αύγουστο.
Οι επόμενοι μήνες όμως συνέχισαν αριθμητικά. Συγκεκριμένα ο έβδομος μήνας λεγόταν September από το septem (εφτά), ο όγδοος μήνας ονομάστηκε October από το octo (οκτώ), ο ένατος ήταν ο November από το novem (εννιά) και τέλος δέκατος και τελευταίος ήταν ο December από το decem (δέκα).
Επομένως, αφού ο Οκτώβριος δεν είχε μ στα λατινικά (October), δεν έχει, προφανώς, ούτε στα ελληνικά.
Αργότερα, όταν προστέθηκαν οι μήνες Ιανουάριος και Φεβρουάριος στην αρχή του ημερολογίου, η αρίθμηση χάλασε, καθώς ο Σεπτέμβριος από 7ος έγινε 9ος, ο Οκτώβριος έγινε 10ος, ο Νοέμβριος 11ος και ο Δεκέμβριος 12ος.
Ωστόσο η ονοματολογία έμεινε και μαζί της ο Οκτώβριος για να μας παιδεύει με την ιδιομορφία του. 

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015

Ηλικία και ύπνος

Καθώς η ηλικία μας αυξάνεται, ο ύπνος μας κατέχει μικρότερο χρονικό διάστημα. 
Στην αντίπερα όχθη, τα νεογέννητα μωρά, κατά μέσον όρο, κοιμούνται 16 ώρες την ημέρα. Τα παιδιά ηλικίας δύο χρονών κοιμούνται 13 ώρες την ημέρα, ενώ τα 10χρονα πιτσιρίκια κοιμούνται 10 ώρες. Όταν η ηλικία φθάσει τα 18, τότε τα άτομα κοιμούνται 8 ώρες την ημέρα. 
Ο λόγος που τα μωρά και τα μικρά παιδιά χρειάζονται περισσότερες ώρες ξεκούρασης, είναι γιατί ο ύπνος βοηθά την ανάπτυξη του εγκεφάλου. 
Καθώς μεγαλώνουμε, ο εγκέφαλος εξακολουθεί να αναπτύσσεται, αλλά με πιο αργούς ρυθμούς, έτσι δεν νιώθουμε την ανάγκη για πολλές ώρες ύπνου.

Facebook

Σήμερα υπάρχουν περισσότεροι άνθρωποι στο Facebook από ό,τι σε όλο τον πλανήτη πριν από 200 χρόνια.

Ποια ιστορικά πρόσωπα είναι οι φιγούρες της τράπουλας;

Κάθε βασιλιάς της τράπουλας αντιπροσωπεύει κι έναν πραγματικό βασιλιά από την Ιστορία.
Σπαθιά: Βασιλιάς Δαυίδ
Μπαστούνια: Μέγας Αλέξανδρος
Κούπες: Καρλομάγνος
Καρό: Ιούλιος Καίσαρας

Κίνα

Aν και ο πληθυσμός στην Κίνα ξεπερνά το 1 δισεκατομμύριο, τα επίθετα είναι κάτι περισσότερα από 200!

Τσάρλι Τσάπλιν

O Τσάρλι Τσάπλιν κέρδισε το τρίτο βραβείο σε ένα διαγωνισμό για σωσίες του Τσάρλι Τσάπλιν!

Αφροδίτη


Η Αφροδίτη είναι ο μόνος πλανήτης στο ηλιακό σύστημα που περιστρέφεται κατά τη φορά των δεικτών του ρολογιού.