Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2016

Τι συμβολίζει η Ελληνική σημαία?

Η Ελληνική Σημαία έχει πέντε μπλε λωρίδες και τέσσερις λευκές.
Στην κορυφή έχει το σταυρό.
Οι μπλε αντιστοιχούν με τις συλλαβές Ε-ΛΕΥ-ΘΕ-ΡΙ-Α, και οι λευκές με το Η-ΘΑ-ΝΑ-ΤΟΣ .
Ο σταυρός συμβολίζει το “ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ” που ανέφερε ότι είδε στον ουρανό ο Μέγας Κωνσταντίνος .
Τα χρώματα συμβολίζουν τη μπλε βράκα που φορούν οι νησιώτες μας και το λευκό της φουστανέλας των ορεινών και των Τσολιάδων. Η επίσημη κρατική Σημαία έχει γύρω γύρω κρόσια , που συμβολίζουν τις ψυχές των πεσόντων υπέρ της πατρίδος .


Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2016

Πώς τα φυλλοβόλα δέντρα γίνονται κίτρινα το φθινόπωρο;

Από την αρχή της ανάπτυξής τους, τα φύλλα περιέχουν καροτενοειδή, κίτρινες και πορτοκαλί ουσίες στις οποίες οφείλεται για παράδειγμα το χρώμα του καρότου. 
Οι ουσίες αυτές προστατεύουν τη χλωροφύλλη από βλάβες που θα μπορούσε να προκαλέσει το ηλιακό φως. Η πράσινη χλωροφύλλη, όμως, καλύπτει το χρώμα των καροτενοειδών την άνοιξη και το καλοκαίρι, όσο το φύλλο παραμένει λειτουργικό.
Το φθινόπωρο, η χλωροφύλλη διασπάται και αρκετά από τα συστατικά της επιστρέφουν στον κορμό και τις ρίζες των δέντρων για να χρησιμοποιηθούν εκ νέου την επόμενη άνοιξη. Τα καροτενοειδή μένουν αντίθετα στη θέση τους και δίνουν νέο χρώμα στα ημιθανή φύλλα. Το ίδιο συμβαίνει εξάλλου με τις μπανάνες και άλλους καρπούς που κιτρινίζουν όταν ωριμάσουν.
Υπάρχουν όμως και φύλλα που γίνονται κατακόκκινα, αντί για κίτρινα ή πορτοκαλί. Σε αυτήν την περίπτωση, η εξήγηση είναι πιο περίπλοκη.
Οι φλογερές αποχρώσεις του κόκκινου οφείλονται στις ανθοκυανίνες, ουσίες που υπάρχουν μεταξύ άλλων στη φλούδα των μήλων και των κόκκινων σταφυλιών.
Αντίθετα με τα καροτενοειδή, οι ανθοκυανίνες δεν προϋπάρχουν στα φύλλα, αλλά παράγονται μόνο το φθινόπωρο από το μεταβολισμό σακχάρων που έχουν συσσωρευτεί το καλοκαίρι.
Το ερώτημα βέβαια που προκύπτει είναι γιατί ορισμένα φυτά σπαταλούν πολύτιμη ενέργεια για να κοκκινίσουν τα φύλλα τους πριν τα αποτινάξουν.
Η απάντηση είναι ότι κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα. Όπως αναφέρει στους New York Times ο Δρ Τζονμ Σιλάντερ του Πανεπιστημίου του Κονέκτικατ, μέχρι σήμερα έχουν προταθεί διάφορες θεωρίες, οι οποίες είναι συχνά αντικρουόμενες.
Μια θεωρία λέει ότι το κόκκινο χρώμα λειτουργεί ως διαφήμιση για να προσελκύσει πουλιά και άλλα ζώα στους ώριμους καρπούς του δέντρου. Άλλοι, πάλι, πιστεύουν ότι το ζωηρό χρώμα λειτουργεί ως προειδοποίηση για τις τοξίνες που μπορεί να υπάρχουν στα φύλλα. Μια τρίτη θεωρία θέλει το κόκκινο να ενημερώνει τα παράσιτα ότι το φυτό είναι υγιές και ανθεκτικό, ενώ μια τέταρτη λέει ότι το φυτό προειδοποιεί τα φυτοφάγα είδη ότι το τσιμπούσι του καλοκαιριού βαίνει προς το τέλος του.
Μια πέμπτη θεωρία έχει διατυπωθεί από ερευνητές του Πανεπιστημίου του Βερμόντ στον Καναδά, οι οποίοι πιστεύουν ότι οι ανθοκυανίνες προσφέρουν αντηλιακή προστασία όταν ο κορμός και τα κλαδιά μένουν γυμνά και εκτεθειμένα στην υπεριώδη ακτινοβολία.
Αυτός εξάλλου είναι ο λόγος που οι νέοι, ανοιξιάτικοι βλαστοί είναι συχνά κόκκινοι -αποφεύγουν έτσι τις βλάβες από τον ήλιο.
Η θεωρία της αντηλιακής προστασίας παραμένει ωστόσο ανεπιβεβαίωτη, και θα είναι μάλλον δύσκολο να αποδειχθεί πειραματικά.
Όπως φαίνεται, η αυτοκτονία των φύλλων είναι όχι μόνο θεαματική αλλά και περίπλοκη διαδικασία.

Φράσεις από τα Αρχαία Ελληνικά που χρησιμοποιούμε σήμερα.

Πολλές φορές ακούμε να χρησιμοποιούν στη καθημερινή μας γλώσσα φράσεις από την αρχαία Ελληνική γλώσσα. Για όσους λοιπόν δεν γνωρίζουν τι σημαίνουν αυτές οι φράσεις, ακολουθούν μερικές από αυτές που χρησιμοποιούνται ποιο συχνά...
Αιδώς Αργείοι: όταν θέλουμε να καταδείξουμε αισθήματα ντροπής αναφερόμενοι σε κάποιον άλλο. Ειπώθηκε από τον Αίαντα (σε έντονο ύφος) προς τους Αργείους κατά τη διάρκεια του Τρωικού πολέμου, με σκοπό να τους ανυψώσει το ηθικό όταν ο Αχιλλέας αποχώρησε από τη μάχη. (Ομήρου Ιλιάδα – Ε 787)
Αντίπαλον δέος: όταν αναφερόμαστε σε ισχυρό αντίπαλο. (Θουκυδίδης – Γ 11)
Από μηχανής θεός: μη αναμενόμενη βοήθεια – λύση – συνδρομή σε κάποιο πρόβλημα ή δύσκολη κατάσταση. Προέρχεται από θεατρικό τέχνασμα στην αρχαία Ελλάδα που χρησιμοποιούσαν οι τραγικοί ποιητές όταν ήθελαν να δώσουν διέξοδο στη πλοκή του έργου και στο οποίο κατά τη διάρκεια της παράστασης εμφανιζόταν ένας Θεός επάνω σε εναέρια κατασκευή (γερανός).
Αρχή άνδρα δείκνυσι: η εξουσία δείχνει το ποιόν του ανθρώπου -δώσε του αξιώματα, για να δεις ποιος είναι. (Σοφοκλής, Αντιγόνη 62)
Ασκός του Αιόλου: σε περιπτώσεις επικείμενων δεινών – καταστροφών. Ο Αίολος έδωσε έναν ασκό στον Οδυσσέα ο οποίος περιείχε ανέμους. Όταν λοιπόν οι σύντροφοι του Οδυσσέα άνοιξαν τον ασκό, απελευθερώθηκαν οι άνεμοι και παρέσυραν το πλοίο στο νησί των Λαιστρυγόνων. (Ομήρου Οδύσσεια Κ 1-56)
Αχίλλειος πτέρνα: αδύνατο σημείο. Η φράση προέρχεται από το μύθο του Αχιλλέα, σύμφωνα με τον οποίο, όταν τον βύθιζε στο αθάνατο νερό η μητέρα του, επειδή τον κρατούσε από τη φτέρνα, στο συγκεκριμένο σημείο του σώματός του παρέμεινε θνητός.
Βίος αβίωτος: ζωή ανυπόφορη. (Χίλων Ο Λακεδαιμόνιος)
Γαία πυρί μειχθήτω: χώμα και φωτιά ας αναμιχθούν – δηλώνει πλήρη αδιαφορία για τις όποιες εξελίξεις, ζαμανφουτισμό.
Γη και ύδωρ: υποδηλώνει περιπτώσεις υποταγής, πλήρους υποχώρησης, παράδοσης άνευ όρων. Η φράση προέρχεται από τον Ηρόδοτο, σύμφωνα με τον οποίο οι Πέρσες απεσταλμένοι ζήτησαν από τους Σπαρτιάτες γη και ύδωρ σε ένδειξη υποταγής. (Ηροδότου Ιστορία V 17-18)
Γόρδιος δεσμός: αναφέρεται σε περιπτώσεις δύσκολων προβλημάτων (άλυτων). Η φράση λέγεται σε περιπτώσεις δύσκολων καταστάσεων, όπως αυτή που αντιμετώπισε ο Μέγας Αλέξανδρος, όταν προσπάθησε να λύσει ένα πολύπλοκο κόμπο, το «γόρδιο δεσμό» τον οποίον σύμφωνα με τον χρησμό όποιος τον έλυνε θα γινόταν κυρίαρχος της Ασίας. (Αρριαννού 11 3)
Δαμόκλειος σπάθη: απειλητικές καταστάσεις Η φράση προέρχεται από επεισόδιο που συνέβη μεταξύ του τυράννου των Συρακουσών Διονυσίου και του Δαμοκλή, ενός αυλικού κόλακα, όταν ο πρώτος θέλοντας να δείξει στο Δαμοκλή πόσο επικίνδυνο ήταν το αξίωμα του τυράννου τον έβαλε να καθίσει στο θρόνο, ενώ από πάνω του κρεμόταν ξίφος σε μια τρίχα αλόγου.
Δούρειος Ίππος: αναφέρεται σε περιπτώσεις δολιότητας, ή δώρων τα οποία υποκρύπτουν δόλο. Η φράση προέρχεται από τον Όμηρο και αναφέρεται κατά την περίοδο των Τρωικών πολέμων, τότε που οι Έλληνες, ενώ χάρισαν στους Τρώες ξύλινο άλογο μεγάλων διαστάσεων ως αφιέρωμα στους Θεούς, στο εσωτερικό του ήταν κρυμμένοι ο Οδυσσέας με τους συντρόφους του, οι οποίοι άνοιξαν τις πύλες της Τροίας στους υπόλοιπους Έλληνες. (Ομήρου Οδύσσεια λ 529)
Δρακόντεια μέτρα: αναφέρεται σε περιπτώσεις λήψης αυστηρών – σκληρών μέτρων Η φράση προέρχεται από τον Δράκοντα (7ος αιώνας π.Χ.) αρχαίο νομοθέτη των Αθηνών, ο οποίος ήταν γνωστός για τους αυστηρούς και σκληρούς νόμους που επέβαλε.
Eξ απαλών ονύχων: αναφέρεται στην νηπιακή ηλικία κυριολεκτικά, ή σε παλαιότερη χρονική περίοδο μεταφορικά. Η φράση χρησιμοποιείται για να προσδιορίσει τη νηπιακή ηλικία κατά την οποία ο άνθρωπος έχει μαλακά νύχια.
Έπεα πτερόεντα: αερολογίες, αβάσιμα επιχειρήματα. Ομηρική έκφραση βασισμένη στην αντίληψη ότι τα λόγια όταν εκστομίζονται τα παίρνει ο αέρας. (Ομήρου Ιλιάδα Α 201)
Επί ξυρού ακμής: στην κόψη του ξυραφιού, σε πολύ κρίσιμη κατάσταση, σε κρίσιμο σημείο. Ομηρική φράση η οποία ειπώθηκε από το Νέστορα στο Διομήδη στην προσπάθειά του να τον παροτρύνει για συμμετοχή στον πόλεμο εναντίον των Τρώων. (Ομήρου Ιλιάδα Κ 173)
Εκατόμβη: Θυσία με πολλά θύματα, μεγάλη απώλεια. Εκατόμβη στην αρχαία Ελλάδα ονόμαζαν την θυσία κατά την οποία γινόταν προσφορά από εκατό βόδια στους θεούς. (Ομήρου Ιλιάδα Α 65)
Ες αύριον τα σπουδαία: Αργότερα θα ασχοληθούμε με τα σοβαρά ζητήματα, αναβολή. Τη φράση είπε ο Θηβαίος Αρχίας, όταν έλαβε το γράμμα που τον προειδοποιούσε ότι κινδυνεύει από τον Πελοπίδα. (Πλουτάρχου Πελοπ. 10)
Ή ταν ή επί τας: Ή θα την φέρεις νικητής (ασπίδα) ή θα σε φέρουν επάνω της νεκρό – ή θα επιτύχουμε, ή θα αποτύχουμε. Τη φράση έλεγαν οι Σπαρτιάτισσες μητέρες στα παιδιά τους, όταν τους έδιναν την ασπίδα για τον πόλεμο. (Πλουτάρχου Λακεδαιμ. Αποφθ.16)
Ήξεις αφήξεις: Λέγεται όταν κάποιος αλλάζει συνεχώς γνώμη. Η φράση προέρχεται από το χρησμό του μαντείου των Δελφών «ήξεις αφήξεις ουκ εν πολέμω θνήξεις». Η θέση του κόμματος πριν ή μετά το αρνητικό μόριο «ουκ», καθορίζει και τη σημασία του χρησμού.
Κέρβερος: Σκληρός, ανυποχώρητος. Προέρχεται από το ομώνυμο τέρας που φύλαγε τον Άδη και δεν επέτρεπε την είσοδο.
Κέρας Αμαλθείας: Παραπέμπει σε πλούτο – αφθονία υλικών αγαθών. Η φράση προέρχεται από περιστατικό όπου η Αμάλθεια έτρεφε τον μικρό Δία με κέρατο κατσίκας γεμάτο γάλα και μέλι.
Κόπρος του Αυγείου: Συγκεντρωμένες ατασθαλίες – καταστάσεις οι οποίες δύσκολα διορθώνονται. Η φράση προέρχεται από άθλο του Ηρακλή, κατά τον οποίο καθάρισε την κοπριά από τους στάβλους του Αυγείου.
Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα: Λέγεται για όσους υπερηφανεύονται και καυχώνται για ανεπιβεβαίωτα κατορθώματα και καλούνται να αποδείξουν ότι λένε την αλήθεια. Η φράση προέρχεται από Αισώπειο μύθο σύμφωνα με τον οποίο κάποιος ισχυριζόταν ότι κάποτε στη Ρόδο έκανε ένα πολύ μεγάλο άλμα και του ζήτησαν να το επαναλάβει λέγοντάς του την παραπάνω φράση. (Αισώπου Μύθοι «Ανήρ Κομπαστής»)
Mηδένα προ του τέλους μακάριζε: Μην βιάζεσαι να μακαρίσεις κάποιον πριν το τέλος. Με αυτή τη φράση σχολίασε ο Σόλωνας τους θησαυρούς του Κροίσου, όταν ο τελευταίος τους έδειξε με υπερηφάνεια. (Ηροδότου Ι 32 7)
Κύκνειο άσμα: Η τελευταία ενέργεια – πράξη – έργο κάποιου. Προέρχεται από το τελευταίο τραγούδι του κύκνου πριν το θάνατό του. (Πλάτωνος Φαίδων 84 Ε)
Ιστός της Πηνελόπης: Λέγεται για έργο που δεν τελειώνει. Η φράση είναι από τον Όμηρο όπου στην Οδύσσεια αναφέρεται στην Πηνελόπη η οποία ύφαινε ένα ύφασμα την ημέρα και το ξήλωνε τη νύχτα, θέλοντας να ξεγελάσει τους μνηστήρες μέχρι να γυρίσει ο Οδυσσέας από την Τροία. (Ομήρου Οδύσσεια τ 149)
Κουτί της Πανδώρας: Εμφάνιση πολλών δεινών ταυτόχρονα. Η φράση προέρχεται από τη μυθολογία, σύμφωνα με την οποία ο Δίας για να τιμωρήσει τους ανθρώπους έδωσε στην Πανδώρα ως δώρο ένα κιβώτιο γεμάτο με όλες τις συμφορές, με αποτέλεσμα μόλις το άνοιξε να βγουν όλα τα δεινά, εκτός από την ελπίδα.
Προκρούστειος Κλίνη: Προσαρμογή κάποιας κατάστασης βάσει συμφέροντος. Προέρχεται από τον μυθικό κακούργο Προκρούστη, ο οποίος έδενε τα θύματά του σε κρεβάτι κι έπειτα τους έκοβε ή εξάρθρωνε τα πόδια, προκειμένου να τους φέρει σε ίσο μήκος με το κρεβάτι.
Μέμνησο των Αθηναίων: Μην ξεχνάς αυτόν που πρόκειται να εκδικηθείς.Τη φράση έλεγε καθημερινά ένας υπηρέτης στον Δαρείο (κατόπιν εντολής του) υπενθυμίζοντάς του ότι έπρεπε να τιμωρήσει τους Αθηναίους, διότι συμμετείχαν στην πυρπόληση των Σάρδεων. (Ηροδότου V 105)
Μερίς του λέοντος: Το μεγαλύτερο μερίδιο. (Αισώπου μύθοι «Λέων και αλώπηξ»)
Κομίζω γλαύκα εις Αθήνας: Όταν λέγονται ήδη γνωστά πράγματα. Η φράση λέγεται διότι στην Αθήνα η γλαύκα, η κουκουβάγια, ήταν γνωστή, σαν σύμβολο της Αθήνας και εικονιζόταν παντού, όπως στις στροφές των σπιτιών, στα νομίσματα κ.λπ. (Αριστοφάνη, Όρνιθες, 301)


Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2016

Τα Παράξενα των Ισημεριών

Του Διονύση Π. Σιμόπουλου
Επίτιμου Διευθυντή Ευγενιδείου Πλανηταρίου
Ορισμένοι φίλοι κοιτάζοντας τα διάφορα επιτραπέζια ημερολόγια και την διάρκεια της ημέρας και της νύχτας, με ρώτησαν γιατί η ημέρα της ισημερίας δεν συμπίπτει με την ημέρα που έχουμε ίση ημέρα και ίση νύχτα. Πρόκειται για μία πολύ σωστή παρατήρηση, γιατί μερικές φορές παίρνουμε ορισμένα πράγματα ως δεδομένα.
Πάρτε, για παράδειγμα, την παρατήρηση των φίλων μου για την Ανατολή και τη Δύση του Ήλιου. Ξέρουμε, δηλαδή, ότι καθημερινά ο Ήλιος θα ανατείλει στην Ανατολή και θα δύσει στη Δύση, και ξέρουμε επίσης ότι η διάρκεια της ημέρας είναι μικρότερη το Χειμώνα και μεγαλύτερη το Καλοκαίρι, ενώ το αντίθετο συμβαίνει για την διάρκεια της νύχτας. Υπάρχουν, όμως, δύο ημέρες στη διάρκεια ενός έτους που η Ημέρα έχει την ίδια διάρκεια με την Νύχτα. Αυτές οι δύο ημέρες ονομάζονται Ισημερίες (ίση μέρα-ίση νύχτα) και σηματοδοτούν η μία την πρώτη μέρα της Άνοιξης και η άλλη την πρώτη μέρα του Φθινοπώρου. Ας δούμε, όμως, τι ακριβώς συμβαίνει, γιατί αυτό που αποκαλούμε «Ισημερία» (Ανοιξιάτικη και Φθινοπωρινή) δεν είναι στην πραγματικότητα ακριβώς έτσι!
Όπως ξέρετε κάθε μέρα η Γη βρίσκεται σε διαφορετική θέση πάνω στην τροχιά της από αυτήν που βρισκόταν την προηγουμένη, και από κάθε νέα θέση εμείς πάνω στη Γη αντικρίζουμε τον Ήλιο από διαφορετική γωνία. Έτσι κάθε φορά που η Γη συμπληρώνει μία πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο, μας φαίνεται ότι ο Ήλιος ήταν αυτός που συμπλήρωσε έναν κύκλο γύρω από τη Γη, πάνω στην εκλειπτική. Η εκλειπτική δηλαδή δεν είναι τίποτε άλλο παρά η απεικόνιση, ή η προέκταση πάνω στην ουράνια σφαίρα, της γήινης τροχιάς γύρω από τον Ήλιο.
Αν παρατηρήσουμε την εκλειπτική και τη συγκρίνουμε με τον ουράνιο ισημερινό (την προέκταση δηλαδή του ισημερινού της Γης και την αποτύπωσή του πάνω στον ουράνιο θόλο) θα δούμε ότι οι δύο αυτοί κύκλοι δε συμπίπτουν, αλλά αντίθετα τέμνονται, σχηματίζοντας γωνία ίση με 23 μοίρες και 27 πρώτα λεπτά, λόγω της κλίσης που έχει ο άξονας της Γης σε σχέση με το επίπεδο που σχηματίζει η εκλειπτική. Η γωνία αυτή ονομάζεται «λόξωση της εκλειπτικής», και τα δύο αυτά σημεία στα οποία τέμνονται οι δύο κύκλοι ονομάζονται «ισημερινά σημεία».
Στο πρώτο σημείο ο ουράνιος ισημερινός τέμνει την εκλειπτική εκεί όπου ο Ήλιος βρίσκεται στις 20-21 Μαρτίου. Το σημείο αυτό ονομάζεται εαρινό ισημερινό σημείο, και από την ημέρα αυτή αρχίζει η Άνοιξη. Εκ διαμέτρου αντίθετα η τομή γίνεται όταν ο Ήλιος βρίσκεται στις 22-23 Σεπτεμβρίου. Το σημείο αυτό ονομάζεται φθινοπωρινό ισημερινό σημείο, και από την ημέρα αυτή αρχίζει το Φθινόπωρο. Θα θεωρούσε, λοιπόν, κάποιος ότι στις δύο αυτές ημέρες, σε ολόκληρη τη Γη, η νύχτα είναι ίση με την ημέρα, δηλαδή επί 12 ώρες ο Ήλιος βρίσκεται πάνω από τον ορίζοντα και επί 12 ώρες βρίσκεται κάτω από τον ορίζοντα, έχουμε δηλαδή ίση-μέρα: ισημερία.
Τα πράγματα, όμως, δεν είναι ακριβώς έτσι! Γιατί η «ίση μέρα-ίση νύχτα», όταν δηλαδή ό Ήλιος φτάνει στα ισημερινά σημεία, συμβαίνει μόνο στους τόπους που βρίσκονται ακριβώς πάνω στον γήινο ισημερινό. Στις περιοχές που βρίσκονται είτε πάνω είτε κάτω από τον ισημερινό η «ίση μέρα-ίση νύχτα» συμβαίνει μερικές ημέρες πριν ή μετά από την «ισημερία». Πάρτε για παράδειγμα την Αθήνα που βρίσκεται 38 περίπου μοίρες βόρεια του ισημερινού, και παρόλο που ο Ήλιος θα φτάσει στο Φθινοπωρινό ισημερινό σημείο στις 17:21 [Θερινή ώρα Ελλάδος] της Πέμπτης, 22 Σεπτεμβρίου 2016, εντούτοις η «ίση μέρα-ίση νύχτα» για την Αθήνα θα συμβεί στις 26 Σεπτεμβρίου όταν η ημέρα και η νύχτα θα έχουν περίπου την ίδια διάρκεια!
Ημερομηνία Ανατολή
Αθήνα Δύση
Αθήνα Διάρκεια Ημέρας
20 Σεπ. 2016 07:11 19:24 12:13:31
21 Σεπ. 2016 07:12 19:23 12:11:05
22 Σεπ. 2016 07:13 19:21 12:08:39
23 Σεπ. 2016 07:14 19:20 12:06:14
24 Σεπ. 2016 07:15 19:18 12:03:48
25 Σεπ. 2016 07:16 19:16 12:01:22
26 Σεπ. 2016 07:16 19:15 11:58:57
27 Σεπ. 2016 07:17 19:13 11:56:31


Δευτέρα 29 Αυγούστου 2016

Πώς προέκυψε η λάθος φράση «πίστευε και μη ερεύνα»;

Συχνά ακούμε ή λέμε τη φράση : «Το Ευαγγέλιο λέει: πίστευε και μη ερεύνα». Έχετε λάβει, όμως, ποτέ απάντηση στο ερώτημα «σε ποιο σημείο το αναφέρει αυτό το Ευαγγέλιο;».
Πριν μπείτε σε σκέψεις, σας απαντάμε θετικά ότι στο Ευαγγέλιο δεν υπάρχει πουθενά αυτή η φράση.
Αντίθετα στο Ευαγγέλιο αναφέρεται «Ερευνάτε τας γραφάς».
Πιο συγκεκριμένα στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο, κεφάλαιο πέμπτο, στίχο 39.: «Ερευνάτε τας γραφάς, ότι υμείς δοκείτε εν αυταίς ζωήν αιώνιον έχειν? και εκείναι εισίν αι μαρτυρούσαι περί εμού».
Δηλαδή, εξετάζετε, με προσκόλληση στο εξωτερικό γράμμα τις ?γιες Γραφές, διότι νομίζετε ότι με μόνη την ανάγνωση και την εξέταση αυτή θα έχετε ζωή αιώνια. Και εκείνες είναι που μαρτυρούν για Μένα.
Αυτή είναι η προσταγή του Κυρίου. Καθώς η Αγία Γραφή μαρτυρεί περί του Χριστού και με αυτή ο Θεός δίδει μαρτυρία περί Αυτού.
Πρέπει, λοιπόν, να ερευνά ο κάθε πιστός χριστιανός τις «Γραφές», διότι με την έρευνα θα επιτύχει την αιώνια ζωή. «Και η ζωή αυτή υπάρχει στον Υιό Του και με την ένωση μετά του Υιού Του μεταδίδεται στους πιστούς. Εκείνος, που είναι ενωμένος διά της πίστεως με τον Υιό και έχει Αυτόν ως δικό Του, έχει την αληθινή και αιώνια ζωή». (Α' Ιω. Ε' 11-12).
Η προτροπή του Κυρίου «ερευνάτε τας γραφάς» αναφέρεται και στην υμνολογία της Εκκλησίας μας. Το δοξαστικό της Λιτής στη γιορτή της Υπαπαντής του Κυρίου λέει τα εξής:
«Ερευνάτε τις Γραφές, καθώς είπε ο Χριστός ο Θεός μας στα ιερά Ευαγγέλια, διότι σ' αυτές βρίσκουμε τον Χριστό να γεννάται και να σπαργανούται, να θηλάζει και να γαλουχείται, να δέχεται περιτομή και να βαστάζεται από τον Συμεών? όχι κατά δοξασία, ούτε κατά φαντασία, αλλά αληθινά έχει φανερωθεί στον κόσμο? προς Αυτόν ας βοήσουμε? ο προ αιώνων Θεός, δόξα σοι».
Στην εύλογη, λοιπόν, απορία, πως προέκυψε η φράση «πίστευε και μη ερεύνα», η απάντηση είναι ότι χρησιμοποιούνται από τους Ιησουίτες.
Οι Ιησουίτες, τάγμα μοναχών της δυτικής παπικής εκκλησίας, είχαν τη φράση ως αρχή τους. Η έννοια δε της φράσης ερμηνεύεται ως εξής: Κλέψε, ατίμασε, εξαπάτησε, πάτησε πάνω σε πτώματα, αρκεί όλα αυτά να τα κάνεις για καλό σκοπό, οπότε δεν συμβαίνει τίποτε. Αλλά αυτός ο τρόπος σκέψης και δράσης δεν είναι σύμφωνος με την ηθική του Ευαγγελίου. Είναι τελείως ξένος προς αυτό. Είθισται η χρήση της φράσης, να αποβλέπει στο να καθησυχάζουν τη συνείδησή τους και να αποφεύγουν τον έλεγχό της

Τετάρτη 10 Αυγούστου 2016

Σήμερα τραβιούνται περισσότερες φωτογραφίες κάθε δυο λεπτά, από ότι καθ’ όλη την διάρκεια του 20ου αιώνα.


Δευτέρα 9 Μαΐου 2016

Η ιστορία πίσω από διάσημες χειρονομίες

Πόσο προσβλητικά μπορεί να είναι ένα δάχτυλο υψωμένο, ένας αντίχειρας ανασηκωμένος ή μια ανοιχτή παλάμη; Όχι μόνο η απάντηση είναι καταφατική, αλλά και μια σειρά από γνώριμες χειρονομίες έχουν τέτοια ιστορία που χάνεται πίσω στα αρχαία χρόνια.
Διότι τα δάχτυλα και γενικά τα άνω άκρα, από πάντα είχαν τη δύναμη να εκφράζουν συναισθήματα που συχνά δεν μπορούσαν να εκφραστούν λεκτικά. Ήταν, τρόπον τινά, μια σιωπηρή διαμαρτυρία, ένας «ήσυχος» θυμός και μια φειδωλή δήλωση νίκης, απέχθειας ή αποτροπιασμού.
Η Ελληνικότατη μούντζα, έχει τις ρίζες της στο Βυζάντιο ως μια ποινή που εφάρμοζε ο δικαστής ενώ έφτασε εκμοντερισμένη με διαφορετική ερμηνεία. Ή το διαδεδομένο παγκοσμίως μεσαίο δάχτυλο που παρατεταμένο, εκφράζει απρέπεια. Κι όμως, οι χειρονομίες έχουν τη δική τους ιστορία, έτσι όπως παρουσιάζεται στο παρακάτω κείμενο.
Το σήμα V
Δυο δάχτυλα, δυο χειρονομίες, δυο διαφορετικές ερμηνείες. Αν το σήμα γίνει προτάσσοντας το πίσω μέρος του χεριού, τότε είναι μια διόλου ευγενική χειρονομία που κυριαρχεί κυρίως στη Βρετανία για πάνω από έναν αιώνα. Σε μια απόπειρα μετάφρασης της έννοιας, θα ήταν στα ελληνικά «άρπα την», με την ακραία απόδοσή της. Ωστόσο, κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, τόσο η χειρονομία όσο και η ερμηνεία αυτής, είχαν μια τελείως διαφορετική έννοια.
Ο Βέλγος πολιτικός ονόματι Victor de Laveleye, ο οποίος εισήγαγε την εν λόγω χειρονομία όταν κατέφυγε στη Βρετανία όταν οι Ναζί κατέλαβαν τη χώρα του. Ενώ ζούσε στην εξορία, ο de Laveleye είχε αναλάβει ως επικεφαλής των ραδιοφωνικών εκπομπών του BBC και πρότεινε οι ακροατές στην κατεχόμενη Ευρώπη να χρησιμοποιούν το γράμμα V ως σύμβολο της αντίστασης (Το V στα γαλλικά, σημαίνει victoire δηλαδή «νίκη», αλλά και στα Ολλανδικά το vrijheid, σημαίνει ελευθερία).
Ο De Laveleye ήλπιζε ότι η καμπάνια του V, θα διαδοθεί σε όλη την Ήπειρο, και θα έκαμπτε το ηθικό των Ναζιστών. Ο βρετανικός Τύπος γρήγορα διέδωσε αυτή την ιδέα, που έγινε δημοφιλής στους ανθρώπους της Συμμαχίας που σχημάτιζαν το γράμμα V με τα δάχτυλά τους, έχοντας τις παλάμες γυρισμένες μέσα. Με την πάροδο των ετών, η εν λόγω χειρονομία μετέφερε το μήνυμα της ενθάρρυνσης και αργότερα της ειρήνης.
Το μεσαίο δάχτυλο
Ασχέτως με ότι πιστεύεται, η κακιά αυτή χειρονομία δεν είναι σύγχρονη, αλλά χάνεται στα βάθη των αιώνων. Το μεσαίο δάχτυλο, για όσους αγνοούν την ερμηνεία της χειρονομίας αυτής, είναι μια απρεπής κίνηση που γίνεται για την εκδήλωση θυμού, δυσαρέσκειας σε αυτόν που τη «δέχεται». Αλλά πώς ξεκίνησε, διαδόθηκε και έφτασε ανέπαφη μέχρι τις μέρες μας; Η ανόρθωση του συγκεκριμένου δάχτυλου, χρονολογείται πίσω στην εποχή της Αρχαίας Ρώμης, όπου τότε το αποκαλούσαν digitus impudicus, ή σε ελληνικά το άσεμνο δάχτυλό.
Οι Ρωμαίοι, πίστευαν ότι η ύψωση του μεσαίου, μεγάλου δαχτύλου θυμίζει το αντρικό μόριο, το οποίο αποτρέπει το κακό μάτι. Ως εκ τούτου, όποτε οι Ρωμαίοι συναντούσαν κάποιον με…«κακόβουλο» βλέμμα, έκριναν ότι μπορούσαν να προστατευτούν από τη κατάρα, προτάσσοντας το μαγικό μεσαίο δάχτυλο: λειτουργούσε δηλαδή ως ασπίδα προστασίας.
Στρατιωτικός χαιρετισμός
Κατά το παρελθόν, ο χαιρετισμός έκρυβε μια βασική εθιμοτυπία, αυτή της αφαίρεσης του καπέλου σε ένδειξη σεβασμού. Σύμφωνα με υπόδειξη της Βρετανικής στρατιωτικής συμπεριφορά του 18ου αιώνα, προσωπικό υποχρεωνόταν να αφαιρεί το καπέλο κατά την παρουσία ανώτατων αξιωματικών. Αλλά με την πάροδο των ετών, τα στρατιωτικά καπέλα έγιναν όλο και πιο περίπλοκα, ειδικά για τους στρατιώτες της Βρετανικής φρουράς με τα περίφημα γούνινα καπέλα. Οπότε, η πρακτική αυτή, με την πάροδο των ετών, καταργήθηκε και ο χαιρετισμός γίνεται πλέον χωρίς την αφαίρεση του καπέλου, και επικράτησε ο χαιρετισμός που όλοι γνωρίζουμε.
Ανασηκωμένος αντίχειρας
Ο ανασηκωμένος αντίχειρας θεωρείται λίγο ως πολύ διεθνές σύμβολο έγκρισης ή αποδοκιμασίας. Θα έχετε διαβάσει ή θα έχετε δει σε ταινίες εποχής, ότι όταν ένας Ρωμαίος μονομάχος έχανε στην αρένα, το πλήθος εξέφραζε την έγκρισή του, στρέφοντας ανάλογα τους αντίχειρες (pollice verso) (επάνω σήμαινε χάρις – κάτω σήμαινε θάνατος).
Στην πραγματικότητα, οποιαδήποτε κατεύθυνση έδειχναν οι αντίχειρες σήμαινε ένα πράγμα: Σκοτώστε τον! Αν ο κόσμος ήθελε ένα μονομάχο να ζήσει, δεν έκανε κανένα σημάδι με το χέρι. Αιώνες αργότερα, τόσο οι Γάλλοι, όσο και οι Βρετανοί έδωσαν μια πιο θετική ερμηνεία στην εν λόγω χειρονομία. Για παράδειγμα, όταν οι βρετανοί επιχειρηματίες ήθελαν να σφραγίσουν μια συμφωνία, συχνά ανασήκωναν τους αντίχειρες τους και τους πίεζαν μαζί.
Επιπλέον, όταν οι Γάλλοι ήθελαν να συμβολίσουν ότι κάτι ήταν Νο 1 ή πρώτης κατηγορίας, τότε ανόρθωναν, τι άλλο, τον αντίχειρά τους. Οπότε, όταν ο ανασηκωμένος αντίχειρας έγινε μια χειρονομία με καλή ερμηνεία, οι Ευρωπαίοι ξαναέγραψαν τη Ρωμαϊκή ιστορία…
Συμπτωματικά, και οι Κινέζοι έστρεφαν τους αντίχειρες επάνω όταν κάτι ήταν εξαιρετικό. Κατά τη διάρκεια του Β “Παγκοσμίου Πολέμου, οι Κινέζοι πολίτες έκαναν τη συγκεκριμένη χειρονομία όταν έβλεπαν να πετούν οι Flying Tigers, μια ομάδα Αμερικανών πιλότων που πετούσε μαζί με την κινεζική Πολεμική Αεροπορία για να βοηθήσει στην υπεράσπιση της Κίνας από την ιαπωνική βομβαρδιστικά.
Χειραψία
Είναι μια από τις πιο δημοφιλείς και συχνές χειρονομίες: Το δόσιμο των χεριών σε συναντήσεις, το άγγιγμα και σφιχτό ή χλιαρό πιάσιμο του χεριού του ενός από το χέρι του άλλου, όταν αγγίζουν οι παλάμες και κάπως σφίγγονται τα χέρια. Η χειραψία έχει τέτοιο….εκτόπισμα, που σύμφωνα με επιστήμονες, διαμορφώνει-θετικά ή αρνητικά-, την πρώτη εντύπωση. Η ιστορία της χειραψίας ανάγεται στα αρχαία χρόνια, στην Αρχαία Ελλάδα, που θεωρούσαν σαν ένα μέσο για να δείξει αυτός που χαιρετά έναν άγνωστο, ότι δεν έχει όπλα, άρα οι διαθέσεις του είναι φιλικές.
Μούντζα
Είναι γνωστό και ως φάσκελο, και είναι Ελληνικότατη, υβριστική χειρονομία. Τη… χρήση της, τη συναντάμε στο Βυζάντιο, ως μια ποινή που εφαρμοζόταν σε περιπτώσεις ασήμαντων παραπτωμάτων. Ο δικαστής έβαζε το χέρι του σε στάχτη και λέρωνε (μουντζούρωνε) το πρόσωπο του τιμωρούμενου, διαπομπεύοντάς τον με αυτόν τον τρόπο. Ωστόσο, επικρατεί και η άποψη που θέλει την χειρονομία που συμμετέχει όλη η παλάμη και τα δάχτυλα, να χρονολογείται από την αρχαία Ελλάδα. Λέγεται, ότι μία χειρονομία αντίστοιχη της μούντζας χρησιμοποιούταν αρχικά στα Ελευσίνια μυστήρια, συνοδευόμενη ωστόσο και από κατάρες προς το «κακό».
Μια άλλη άποψη, θέλει την προσφιλή μας μούντζα, να απεικονίζει το αιδοίο ή την ερωτική πράξη. Σύμφωνα με την Wikipedia, ο υβριστής δεν είχε τότε ανοιχτά όλα τα δάχτυλα του χεριού, αλλά είχε τεντωμένο τον αντίχειρα και καθέτως προτεταμένο τον δείκτη και τον μέσο, κρατώντας τα υπόλοιπα δύο δάχτυλα κλειστά σε γροθιά. Όπως αναφέρει ο Ρωμαίος ποιητής Οβίδιος, οι Έλληνες αποκαλούσαν αυτή τη χειρονομία σύκο και οι Ρωμαίοι στην αρχή νόμιζαν ότι με αυτή τη χειρονομία οι Έλληνες ξόρκιζαν δαιμονικές δυνάμεις, επειδή σε άλλους λαούς η επίδειξη της παλάμης και η παρόμοια χρήση των δακτύλων ήταν συνυφασμένη με κατάρες και εξορκισμούς -θεωρείτο προβασκάνιο. Εντούτοις στην πραγματικότητα ήταν βαριά ύβρις και έκφραση περιφρόνησης που επιβίωσε με άλλη μορφή και στο Βυζάντιο (στις διαπομπεύσεις).
Χαιρετισμός με γροθιές
Ονομάζεται και «η γροθιά των τρομοκρατών», αλλά δεν προέρχεται από την Hezbollah. Προέρχεται από τους επαγγελματίες μποξέρ της δεκαετίας του 1970, όταν ο απλός κόσμος άρχισε να μιμείται την κίνηση που έκαναν οι αθλητές που άγγιζαν τα γάντια τους πριν από έναν αγώνα. Αργότερα, αυτή η χειρονομία έγινε δημοφιλής στις τάξεις των παικτών του μπάσκετ, που χτυπούσαν με αυτό τον τρόπο τις γροθιές των συμπαικτών τους ως χαιρετισμό, αντί να προβούν στις παραδοσιακές χειραψίες.


Τρίτη 19 Απριλίου 2016

Γιατί πετάμε χαρταετό?

Τι συμβολίζει το πέταγμα του χαρταετού
Αλήθεια αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί πετάμε χαρταετό την Καθαρά Δευτέρα; Τι συμβολίζει το έθιμο αυτό; Είναι ελληνική παράδοση; Ας δούμε!
Για ποιο λόγο άραγε πετάμε χαρταετό κάθε χρόνο την Καθαρά Δευτέρα; Υπάρχει κάποιος συμβολισμός ή είναι απλά μια συνήθεια; 
Ο χαρταετός εφευρέθηκε στην ΚίναΑν ανατρέξουμε πίσω στο χρόνο θα δούμε ότι η συνήθεια των ανθρώπων να φτιάχνουν χαρταετούς και να τους πετούν ψηλά στον ουρανό είναι πανάρχαια καθώς οι πρώτοι αετοί κατασκευάστηκαν τουλάχιστον 1000 χρόνια πριν τη γέννηση του Χριστού!
Και αν και σύμφωνα με μια άποψη ο χαρταετός φέρεται να ανακαλύφθηκε στην Αρχαία Ελλάδα γύρω στο 400 π.Χ., στην πραγματικότητα υπάρχουν μαρτυρίες ότι υπήρχε στην κινεζική παράδοση από το 1000 π.Χ.!
Γιατί πετάμε χαρταετό την Καθαρά Δευτέρα
Ο σκοπός του εθίμου στην Αρχαία Κίνα ήταν η επικοινωνία του ανθρώπου με τον Θεό. Μάλιστα οι άνθρωποι πίστευαν τότε ότι όσο πιο ψηλά πετάξει ο χαρταετός τόσο πιο πιθανό ήταν ο Θεός να δει τις ευχές τους που κρεμιόντουσαν πάνω του και να τις πραγματοποιήσει!
Ο συμβολισμός του πετάγματος του χαρταετού στην ελληνική χριστιανική παράδοση είναι αρκετά συναφής με τον κινεζικό.
Χαρταετός και εκκλησία
Για την ακρίβεια συμβολίζει το πέταγμα της ανθρώπινης ψυχής προς το Θείο.
Με άλλα λόγια θέλει να πει ότι ο προορισμός του πνεύματος του ανθρώπου είναι στον ουρανό δίπλα στον δημιουργό του.
Το γεγονός ότι το έθιμο γίνεται κάθε χρόνο την Καθαρά Δευτέρα κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι.
Η Καθαρά Δευτέρα είναι η πρώτη μέρα της Σαρακοστής όπου οι χριστιανοί ξεκινούν την σωματική και πνευματική τους κάθαρση μέσω της μεγάλης νηστείας του Πάσχα.
Έτσι, με τη νηστεία καθαρίζουμε το σώμα και την ψυχή μας και με το πέταγμα του χαρταετού ερχόμαστε έστω και νοητά πιο κοντά στον Θεό.
Το πείραμα του Φραγκλίνου με τον χαρταετό
Εκτός όμως από τη θρησκευτική του διάσταση, ο χαρταετός στο παρελθόν είχε και άλλες χρήσεις μιας και χρησιμοποιούνταν για μετεωρολογικές προβλέψεις, για στρατιωτική κατασκοπεία, ακόμη και για μεταφορά αντικειμένων σε δυσπρόσιτες περιοχές.
Επίσης, ο Αμερικανός εφευρέτης Βενιαμίν Φραγκλίνος ανακάλυψε το αλεξικέραυνο χάρη σε πειράματα που έκανε με έναν χαρταετό και ένα κλειδί!
Σήμερα πάντως έχει εξελιχθεί σε ένα ωραίο και διασκεδαστικό παιχνίδι για μικρούς και μεγάλους, όταν για μια μέρα έστω ο ουρανός γεμίζει με πολύχρωμες και φανταχτερές κατασκευές.


60 από τις πιο γνωστές παροιμίες που λέμε στην χώρα μας μαζί με την επεξήγηση τους.

1.Άβρακος έβαλε βρακί, σε κάθε πόρτα το έδειχνε.
Ο αγροίκος και ανόητος νεόπλουτος επιδεικνύει με κομπασμό τα πλούτη του στους άλλους.
2.Αγάλια αγάλια γίνεται η αγουρίδα μέλι
Όλα απαιτούν ανάλογο χρόνο για να ολοκληρωθούν, να ωριμάσουν, είτε πρόκειται για έργα ανθρώπων είτε για φαινόμενα της φύσης.
3.Αγαπά ο Θεός τον κλέφτη, αγαπά και τον νοικοκύρη.
Το κακό θριαμβεύει πρόσκαιρα. Τελικά το δίκιο αποκαθίσταται.
4.Αγέρας και γυναίκα δεν κλειδώνονται.
Η γυναίκα είναι σαν τον αέρα. Δεν είναι δυνατόν να την κρατήσει κανείς με περιοριστικά μέτρα.
5.Αγκάθια έχει στον κώλο του.
Λέγεται για άτομα με μεγάλη κινητικότητα και ανησυχία.
6.Αλλού ο παπάς κι αλλού τα ράσα του.
Λέγεται για τους απρόσεκτους και τους ακατάστατους, που δεν φροντίζουν σωστά τις υποθέσεις τους.
7.Αλλού τηρά κι αλλού βλέπει.
Λέγεται για τους κρυψίνοες και υποκριτές.
8.Αν δεν γονάτιζε γκαμήλα, δεν θα την φορτώνανε.
Συχνά, ο άνθρωπος αδικείται επειδή δεν προβάλλει αντίσταση στις αξιώσεις των άλλων.
9.Αν δώσεις το δάχτυλο σου παίρνουν το χέρι.
Λέγεται για άπληστους και αγροίκους, που κάνουν εύκολα κατάχρηση της προσφοράς των άλλων.
10.Ανεμομαζώματα, ανεμοσκορπίσματα.
Όσα μαζεύουν οι ριπές του ανέμου, τα σκορπίζουν οι ριπές του ανέμου και μεταφορικά, τα αποκτηθέντα με κακό τρόπο χάνονται με κακό τρόπο.
11.Άνθρωπος αγράμματος, ξύλο απελέκητο.
Αυτονόητη παροιμία.
12.Άνοιξε η γη και τον κατάπιε.
Λέγεται α) γι’ αυτούς που χάνονται χωρίς να αφήσουν ίχνη, β) για κάποιους που νιώθουν ξαφνικά ντροπή και μετάνοια για κάποια κακή τους πράξη.
13.Αντί για λαγό έβγαλε αρκούδα.
Συχνά, όσοι αναμένουν κάτι καλό πέφτουν σε απροσδόκητη συμφορά.
14.Απ’ αγάπη, πήρε ο κοχλιός την πεταλούδα.
Σαρκάζει τις αταίριαστες, αφύσικες και γελοίες ενώσεις και συνεργασίες.
15.Απ’ αγκάθι βγαίνει ρόδο κι από ρόδο βγαίνει αγκάθι.
Από κακούς γονείς βγαίνουν καλά παιδιά και αντίστροφα.
16.Βάλε μάνταλο στην πόρτα να κοιμάσαι ήσυχος.
Αυτονόητη παροιμία
17.Βαρεί τη θύρα, ν’ ακούσει η παραθύρα.
Λέγεται για όσους δεν τολμούν ή απλώς αποφεύγουν να πουν κάτι καταπρόσωπο και το υποδηλώνουν με υπαινιγμούς και πλάγια λόγια.
18.Βασιλικός κι αν μαραθεί, την μυρουδιά τη έχει.
Οι ταλαντούχοι, οι ευπρεπείς και οι έντιμοι άνθρωποι διατηρούν την αξία και το ήθος τους, ακόμη και στις πιο μεγάλες συμφορές.
19.Βασιλικός στην πόρτα μας κι εμείς τονε ζητούμε.
Συχνά, ψάχνουμε να βρούμε πράγματα που τα έχουμε μπροστά μας.
20.Βάστα με να σε βαστώ να ανεβούμε στο βουνό.
Η συνεργασία και η αλληλοβοήθεια είναι βασικές για τη επιτυχία και την πρόοδο.
21.Βγάζει απ’ τη μύγα ξίγκι.
Λέγεται για φιλάργυρους ή πλεονέκτες που προσπαθούν να αποκομίσουν κέρδη από το τίποτα.
22.Βελόνι δεν πέφτει χάμω.
Μιλά για περιπτώσεις ασφυκτικού συνωστισμού.
23.Βοήθα με φτωχέ, να μην σου μοιάσω.
Αναφέρεται σε πλούσιους σε πλούσιους πλεονέκτες, που εκμεταλλεύονται την αδυναμία των φτωχών.
24.Βουνό με βουνό δεν σμίγει.
Μόνο τα βουνά δεν σμίγουν. Οι άνθρωποι, απεναντίας, μπορεί να συναντηθούν ξανά.
25.Βρήκε η τρύπα το καρφί της.
Βρήκε το ταίρι του.
26.Βυζαίνει γάλα ακόμη.
Λέγεται για άτομα πολύ νεαρά και άπειρα.
27.Γάτα στο σακί, ποντικούς δεν πιάνει.
Δεν φταίει κανείς που δεν κάνει τη δουλειά του όταν τον παρεμποδίζουν.
28.Γελά ο τρελός στ’ αγέλαστα.
Ο χαζός γελά χωρίς λόγο. Παραμόρφωση αρχαίας « Γελά δ’ ο μωρός κάν τι μή γελοίον ή»
29.Για χάρη του βασιλικού ποτίζεται και η γλάστρα.
Αναφέρεται για τις πράξεις μας που θέλουν να ωφελήσουν κάποιους και ωφελούν άλλους.
30.Γιάννης κερνά και Γιάννης πίνει.
Λέγεται, για όσους φροντίζουν τον εαυτό τους, ενώ υποτίθεται πως εξυπηρετούν άλλους.
31.Γλώσσα παπούτσι, μυαλό κουκούτσι.
Λέγεται για φλύαρους που μιλάνε δίχως να σκέφτονται.
32.Γόνατα που δεν κοπιάζουν, κοιλιά δεν θεραπεύουν.
Αν δεν δουλέψεις, δεν θα φας.
33.Γριά το μεσοχείμωνο θυμήθηκε πεπόνι.
Αναφέρεται για παράξενες επιθυμίες, εκτός χρόνου.
34.Γυρεύει βελόνι στ’ άχυρα.
Λέγεται, όταν μάταια ψάχνει κάποιος κάτι, που έχει χαθεί σε ένα μεγάλο πλήθος.
35.Δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις.
Λέγεται για όσους δίνουν σωστές συμβουλές και οι ίδιοι δεν τις τηρούν.
36.Δε δίνει του αγγέλου του νερό.
Αυτονόητη.
37.Δέκα μέτρα κι ένα κόψε.
Μην κάνεις κάτι πριν το υπολογίσεις σωστά και καλά.
38.Δεματιάζει αβγά.
Αναφέρεται για όσους επιχειρούν τα αδύνατα, ματαιοπονούν.
39.Δεν έχει η γλώσσα κόκαλα και κόκαλα τσακίζει.
Ο λόγος, έχει μεγάλη δύναμη και προς το καλό και προς το κακό.
40.Δος κρασί να βγει η αλήθεια.
Το κρασί, λύνει την γλώσσα των ανθρώπων και τους κάνει, άθελά τους, να αποκαλύπτουν τα μυστικά τους.
41.Δούλευε να φας και κλέψε να ‘χεις.
Ο άνθρωπος συντηρείται με την δουλειά του, αλλά για να πλουτίσει, πρέπει να κλέψει.
42.Δυο καρπούζια σε μια μασχάλη δεν κρατιούνται.
Αυτονόητη.
43.Έβαλε λυτούς και δεμένους.
Χρησιμοποίησε όλα τα μέσα για να πετύχει τον σκοπό του.
44.Έβαλε την αλεπού να φυλά τα πρόβατα.
Αναφέρεται σε περιπτώσεις που αναθέτουμε μια δουλειά σε κάποιον που θα την εκμεταλλευτεί για δικό του όφελος.
45.Έγιναν από δυο χωριά.
Έγιναν εχθροί.
46.Έγιναν νερό κι αλάτι.
Έγιναν φίλοι.
47.Εγώ γελώ με 12 και 13 με μένα.
Λέγεται γι’ αυτούς που περιγελούν τους άλλους, ενώ οι ίδιοι είναι άξιοι για γέλια.
48.Εγώ είπα κι εγώ άκουσα.
Πήγαν τα λόγια μου χαμένα.
49.Εγώ λέω στο σκύλο μου κι ο σκύλος στην ουρά του.
Λέγεται για όσους μεταβιβάζουν τις ευθύνες τους στους άλλους.
50.Εδώ καράβια πνίγονται, βαρκούλες αρμενίζουν.
Λέγεται, για όσους διδάσκονται από τα λάθη και τις ατυχίες των άλλων.
51.Εδώ σε θέλω κάβουρα να περπατάς στα κάρβουνα.
Στους κινδύνους φαίνονται οι ικανοί και άξιοι άνθρωποι.
52. Είναι διαβόλου κάλτσα.
Είναι φοβερά έξυπνος και πονηρός.
53.Εκεί που μας χρωστούσανε, μας πήραν και το βόδι.
Όταν μπλέκει κάποιος με αδίστακτους ανθρώπους, βγαίνει πάντα ζημιωμένος.
54.Εκύλισε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι.
Βρήκε ο όμοιος τον όμοιο.
55.Ελάτε γνωστικοί να φάτε του τρελού το βιος.
Λέγεται για τον ανόητο πλούσιο, που τα αγαθά του τα τρων οι επιτήδειοι.
56.Έμεινε πανί με πανί.
Αυτονόητο.
57.Εμπρός γκρεμός και πίσω ρέμα.
Λέγεται για κάποιον που αντιμετωπίζει κινδύνους και δεν βρίσκει διέξοδο.
58.Ευχή γονιού, ευχή Θεού.
Η ευχή του γονιού είναι εξομοιωμένη με την ευχή του Θεού.
59.Ζεματισμένος γάτος, φοβάται και το κρύο νερό.
Αυτονόητη.
60.Ζήσε μαύρε (Μάη) μου να φας τριφύλλι.
Λέγεται για μάταιες ελπίδες, που δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν.

Πέμπτη 24 Μαρτίου 2016

Ξέρετε γιατί τρώμε μπακαλιάρο την 25η Μαρτίου;

Το εθνικό μας φαγητό για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου είναι ο μπακαλιάρος με σκορδαλιά. 
Πως, όμως, καθιερώθηκε αυτό το έθιμο και πως ενσωματώθηκε στις διατροφικές μας συνήθειες ο μπακαλιάρος ή αλλιώς βακαλάος;
Απλούστατα και σύμφωνα με την κοινή λογική, κατά τη διάρκεια της σαρακοστιανής νηστείας η Εκκλησία επιτρέπει μόνο δύο φορές την κατανάλωση ψαριού, ήτοι την ημέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και την Κυριακή των Βαΐων.
Με εξαίρεση τα νησιά, όπου το φρέσκο ψάρι δεν ήταν ποτέ πολυτέλεια, οπουδήποτε αλλού στην Ελλάδα ο παστός μπακαλιάρος εκείνες τις εποχές αποτέλεσε την εύκολη λύση, καθώς ήταν πιο εύκολο να τον προμηθευτεί κανείς και επιπλέον, μπορούσε να διατηρηθεί εκτός ψυγείου, οπότε πέρασε στην παράδοση και κατά συνέπεια έγινε το εθνικό φαγητό της 25ης Μαρτίου.



Τρίτη 1 Μαρτίου 2016

Δέκα εφευρέσεις για τις οποίες τα πράγματα ίσως να μην είναι όπως νομίζαμε

Όταν μιλάμε για σημαντικές εφευρέσεις, οι οποίες άλλαξαν το πρόσωπο του κόσμου, σχεδόν όλοι γνωρίζουμε τα ονόματα των εφευρετών τους.
Είναι όμως τα αληθινά, ή δεν γνωρίζουμε τους πραγματικούς; Σε βίντεο του Alltime10s παρουσιάζονται δέκα εφευρέσεις για τις οποίες τα πράγματα ίσως να μην είναι όπως νομίζαμε.
Τηλέφωνο
Αποδίδεται στον Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ. Ωστόσο το 2002 το Κογκρέσο των ΗΠΑ αποφάνθηκε ότι ο πραγματικός εφευρέτης ήταν ο φτωχός Ιταλός εφευρέτης Αντόνιο Μεούτσι, που είχε φτιάξει το «teletrofono» 16 χρόνια πριν την κατοχύρωση ευρεσιτεχνίας από τον Μπελ. Είχε στείλει το πρωτότυπο στην τηλεγραφική εταιρεία Western Union για να το βγάλει στην αγορά, αλλά όταν το ζήτησε πίσω του είπαν ότι το έχασε. Ο Μπελ, ο οποίος είχε μοιραστεί εργαστήριο με τον Μέουτσι, κατοχύρωσε ευρεσιτεχνία και υπέγραψε συμφωνία με τη Western Union. O Μέουτσι τον μήνυσε, και φάνηκε να κερδίζει την υπόθεση, αλλά πέθανε και η διαδικασία τελείωσε.
Ράδιο
Ο Γουλιέλμο Μαρκόνι κέρδισε βραβείο Νόμπελ για τη δουλειά του στις τηλεπικοινωνίες. Ωστόσο, δεν θα τα κατάφερνε χωρίς να παραβιάσει ευρεσιτεχνίες του θρυλικού «μάγου του ηλεκτρισμού», Νικολά Τέσλα, χρησιμοποιώντας τεχνολογία του για να επιδείξει τηλεπικοινωνίες μεγάλων αποστάσεων. Σημειώνεται ότι πολλές ευρεσιτεχνίες που επιχείρησε να κατοχυρώσει απορρίφθηκαν, επειδή έμοιαζαν πολλές με άλλες του Τέσλα. Παρόλα αυτά εξασφάλισε τη στήριξη επενδυτών, χάρη στις επιδείξεις του, και το 1904 ανετράπη η απόφαση της αρμόδιας υπηρεσίας και η ευρεσιτεχνία δόθηκε στον Μαρκόνι. Μόλις το 1943, λίγο μετά τον θάνατο του Τέσλα, το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάνθηκε υπέρ του Τέσλα.
Λέιζερ
Αποδίδεται στον Γκόρντον Γκουλντ, ωστόσο χρειάστηκε 30ετής πόλεμος ευρεσιτεχνιών για να κερδίσει τον τίτλο του «πατέρα του λέιζερ». Είχε συζητήσει την ιδέα του όσο ήταν φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια με τον καθηγητή Φυσικής, Τσαρλς Τάουνς και κατέγραψε τις ιδέες του σε ένα τετράδιο- ωστόσο δύο χρόνια μετά, το 1959, ο Τάουνς κατοχύρωσε το λέιζερ και ο Γκουλντ τον μήνυσε. Η τελική μάχη του πολέμου δόθηκε το 1988, και ο Γκουλντ την κέρδισε.
«Anyway up cup»
Το έφτιαξε η Μάντι Χάμπερμαν, το κατοχύρωσε και το έδειξε σε μεγάλες εταιρείες, ελπίζοντας να το πουλήσει. Την ιδέα πήρε η Jackel International και κατέληξαν στα δικαστήρια. Η Χάμπερμαν κέρδισε.
Τηλεσκόπιο
Η πιο διάσημη εφεύρεση του Γαλιλαίου δεν εφευρέθηκε από αυτόν, αλλά ο Ολλανδός κατασκευαστής γυαλιών, Χανς Λίπερσεϊ, που προσπάθησε να κατοχυρώσει το 1608. Δεν τα κατάφερε, καθώς κρίθηκε πως η εφεύρεση ήταν πολύ εύκολο να αναπαραχθεί. Έναν χρόνο μετά, τα νέα για τα «γυαλιά» των Ολλανδών έφτασαν στην Ιταλία, με τον Γαλιλαίο να φτιάχνει το δικό του, βελτιώνοντας κάποια χαρακτηριστικά του.
«Quick Release Socket Wrench»
Διαμάχη μεταξύ του Πίτερ Ρόμπερτς, 18 ετών και εργαζομένου στο κατάστημα Sears όταν κατοχύρωσε την ευρεσιτεχνία για το εργαλείο, και του Sears, που είχε αγοράσει την πατέντα για 10.000 δολάρια λέγοντάς του ότι «δεν θα πουλούσε». Ο ίδιος έμαθε ότι είχε σημειώσει τεράστια επιτυχία όταν είδε το εργαλείο σε κατάλογο του καταστήματος. Ακολούθησε 25ετής δικαστική διαμάχη, που κατέληξε σε συμβιβασμό 8,2 εκατ. δολαρίων.
Μονόπολυ
Ο Τσαρλς Ντάροου έγινε ο πρώτος game designer που έγινε εκατομμυριούχος όταν πούλησε το δημοφιλές «οικονομικό» επιτραπέζιο στους Parker Brothers το 1935. Ωστόσο, στην πραγματικότητα το παιχνίδι είχε κατοχυρώσει για πρώτη φορά η Λίζι Μάγκι το 1904, υπό τον τίτλο «Landlord’s Game». Εκδόσεις του παιχνιδιού της παίζονταν για 30 χρόνια, πριν ο Ντάροου πάει το παιχνίδι στους Parker Brothers. Η εταιρεία πλήρωσε στη Μάγκι μόλις 500 δολάρια για την πατέντα.
Ο μηχανισμός σύντομης παύσης κατά τη λειτουργία καθαριστήρων παρμπρίζ
Ο Ρόμπερτ Κιρνς έχασε τη δουλειά του, τον γάμο του και την ψυχική του υγεία όταν η εφεύρεσή του εκλάπη από τρεις μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες. Παρουσίασε την εφεύρεσή του, δεν αγοράστηκε, αλλά οι εταιρείες άρχισαν να περνούν τον μηχανισμό στα αυτοκίνητά τους όπως και να έχει. Ο ίδιος πέρασε 20 χρόνια στα δικαστήρια, που στο τέλος τον δικαίωσαν.
Μηχανή για καφέ χαρτοσακούλες για ψώνια
Η Μάργκαρετ Νάιτ ήταν μια από τις πιο διάσημες γυναίκες εφευρέτες του 19ου αιώνα, και μια από τις πρώτες που κατοχύρωσαν ευρεσιτεχνία. Ενώ εργαζόταν σε εργοστάσιο που έφτιαχνε χαρτοσακούλες, είχε την ιδέα ότι θα χωρούσαν περισσότερα εάν είχαν επίπεδο πάτο, οπότε έφτιαξε μια μηχανή αυτόματης παραγωγής τους. Το πρωτότυπο ήταν από ξύλο, και όσο δούλευε στο μεταλλικό, ο μηχανουργός Τσαρλς Άναν της έκλεψε την ιδέα και κατοχύρωσε ο ίδιος τη συσκευή. Η Νάιτ τον μήνυσε και κέρδισε.
Ηλεκτρικός λαμπτήρας
Είναι γνωστή η ιστορία με τη διαμάχη ανάμεσα στον Τόμας Έντισον και τον Νικολά Τέσλα – ωστόσο, ο Έντισον αντιπαρατέθηκε και με τπμ Βρετανού εφευρέτη Τζόζεφ Σουάν, εφευρέτη της ηλεκτρικής λάμπας, όταν και έκανε κάποιες βελτιώσεις, κατοχύρωσε αμερικανική πατέντα και παρουσίασε τον εαυτό του ως εφευρέτη. Στην Αγγλία ωστόσο ο Σουάν είχε ήδη κάνει τις ίδιες βελτιώσεις έναν χρόνο πιο πριν. Για να αποφύγει τη δικαστική διαμάχη ο Έντισον πρότεινε τη δημιουργία μιας κοινής εταιρείας για την κυκλοφορία της λάμπας στη Βρετανία. Ο Σουάν του επέτρεψε να συνεχίσει την πώληση στις ΗΠΑ και να διατηρήσει τη φήμη και υπόληψή του.

Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2016

Γιατί στα πλήκτρα Φ και Ξ του πληκτρολογίου στον Η/Υ υπάρχουν προεξοχές;

Κοιτάξτε για λίγο το πληκτρολόγιό σας και συγκεκριμένα τα πλήκτρα που αντιστοιχούν στα γράμματα Φ (F) και Ξ (J). Αν τα συγκρίνετε με όλα τα άλλα πλήκτρα θα δείτε πως έχουν μια μικρή διαφορά. Είναι τα μόνα που στην κάτω πλευρά της επιφάνειας του τετραγώνου -που αποτελεί το πλήκτρο- υπάρχει μια μικρή προεξοχή. Συνήθως είναι μια ανάγλυφη γραμμούλα σαν παύλα.
Ίσως να την έχετε προσέξει και πολύ πιθανό να σκεφτήκατε πως εξυπηρετεί κάποιο κατασκευαστικό σκοπό. Κι όμως είναι εκεί για να εξυπηρετήσουν αποκλειστικά τους χρήστες του πληκτρολογίου. Γιατί; Γιατί διά της αφής, ο χρήστης μπορεί να εντοπίσει χωρίς να χρειάζεται να κοιτάξει, σε ποιες θέσεις του πληκτρολογίου θα πρέπει να τοποθετήσει τα δάχτυλά του. Ή τουλάχιστον τις βέλτιστες θέσεις για μια άνετη πληκτρολόγηση.

Για όσους γνωρίζουν τυφλό σύστημα δακτυλογράφησης, είναι γνωστό πως οι δείκτες των χεριών τοποθετούνται σε αυτά ακριβώς τα πλήκτρα και τα υπόλοιπα δάχτυλα τοποθετούνται διαδοχικά. Έτσι τα δάχτυλα του αριστερού χεριού τοποθετούνται στα πλήκτρα Φ (F), Δ (D), Σ (S) και Α και τoυ δεξιού τα Ξ (J), Κ, Λ (L) και τον τόνο. Οι δε αντίχειρες τοποθετούνται στο space bar. Από αυτές τις θέσεις η κίνηση των δακτύλων προς τα επιθυμητά πλήκτρα που βρίσκονται πάνω, κάτω και δίπλα από αυτά τα εννέα, γίνεται πραγματικά ιδιαίτερα εύκολη.

Οι δύο αυτές μικρές κορυφογραμμές ήταν ιδέα της June E.Botich, και στόχος ήταν η αύξηση της ταχύτητας πληκτρολόγησης και η ακρίβεια στη δακτυλογράφηση.



Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2016

Τι σημαίνει κύκνειο άσμα;

Μεταφορικά, σημαίνει το τελευταίο σημαντικό έργο ενός καλλιτέχνη. Πιστεύεται ότι ο αγριόκυκνος πριν πεθάνει λεει ένα όμορφο τραγούδι. Από εκεί προήλθε και αυτή η φράση. Στην πραγματικότητα, οι κύκνοι, ανάλογα με το είδος τους, βγάζουν ήχους σαν τρομπέτα ή σαν κρόταλο. Το κάνουν σπάνια και μόνον όταν απειλούνται.