Σε όλο τον πλανήτη, τον λένε Santa Claus (δηλαδή "Άγιο Νικόλαο"), αλλά στη χώρα των πανεξυπνάκηδων τον λένε "Άγιο Βασίλη" - μόνο και μόνο επειδή στο χριστιανορθόδοξο εορτολόγιο, τυγχάνει (συμπτωματικά) η 1η Ιανουαρίου να αφιερώνεται στον "Βασίλειο". Είναι όμως αυτό σωστό? Σαφώς και όχι!
Ακόμη και στην ορθόδοξη και καθολική χριστιανική παράδοση, ο Άγιος Νικόλαος (πριν αγιοποιηθεί) ήταν ένας νεαρός που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Λυκία Μικράς Ασίας και που κληρονόμησε μία αμύθυτη περιουσία από τους γονείς του που πέθαναν αρκετά νωρίς. Με σημερινά δεδομένα, θα λέγαμε οτι θα ήταν άνετα μέσα στην 100αδα του Forbes.
Σύμφωνα λοιπόν με την παράδοση (ορθόδοξη και καθολική) ο νεαρός και ζάμπλουτος τότε Νικόλαος, βοηθούσε ανώνυμα φτωχές οικογένειες, συνήθως προικίζοντας τα προς γάμο τέκνα άπορων οικογενειών, αφήνοντας κρυφά τη νύχτα μπροστά στην πόρτα του σπιτιού τους ένα πουγκί με χρυσά νομίσματα ώστε να το βρούνε το πρωί. Άλλοι λένε, πως άφηνε καρβέλια ψωμί, κρύβοντας μέσα πάλι χρυσά νομίσματα για να ενισχύσει οικονομικά άπορες οικογένειες - ανώνυμα πάντα. ΑΥΤΟΣ ακριβώς ο μύθος (ή πραγματικότητα) φτάνει στις μέρες μας ως παράδοση με την μορφή της πίτας με το φλουρί. Πολύ αργότερα, όταν πια ο χριστιανισμός είχε νομιμοποιηθεί από τον Μ. Κωνσταντίνο, ο Νικόλαος (ως αρκετά μεγαλύτερος σε ηλικία) φαίνεται πως είχε πιάσει καλό πόστο στο χριστιανικό μαγαζί και κατάφερε να ονομαστεί Επίσκοπος - μια καλή θέση με κύρος και ισχύ για την εποχή εκείνη. Και επειδή (σύμφωνα με την παράδοση) ήταν και λίγο ευέξαπτος και οξύθυμος (σήμερα θα τον λέγαμε και ψιλο-τραμπούκο), όταν δικαζόταν ο Άρειος και ο Νικόλαος ως επίσκοπος ήταν ένας από τους δικαστές, τον άρχισε στις γροθιές. Για κάποιο λόγο (ίσως για τις αγαθοεργίες και το χρήμα που έσπρωξε σε φτωχούς), μετά τον θάνατό του αγιοποιήθηκε και τάφηκε στη Λυκία Μικράς Ασίας που γεννήθηκε και μεγάλωσε.
Πολύ αργότερα, την εποχή του μεσαίωνα, Γαλλίδες μοναχές που θέλησαν να ακολουθήσουν το παράδειγμά του (όσο αφορά τις αγαθοεργίες και όχι τους τραμπουκισμούς και το bullying σε μη-χριστιανούς) το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων, άφηναν έξω από τις πόρτες των φτωχών οικογενειών κομμάτια με κρέας (για όσους πεινούσαν τότε το κρέας είχε αξία χρυσού) τυλιγμένο μέσα σε... κάλτσες!!! ΑΥΤΟΣ ακριβώς ο μύθος (ή πραγματικότητα) φτάνει στις μέρες μας ως παράδοση με την μορφή της κάλτσας / μπότας που κρεμάνε οι οικογένειες δίπλα στο τζάκι ή το δέντρο για να αφήσει μέσα τα δώρα ο Santa Claus!
Κάπου στον 11ο αιώνα (μιλάμε για ΠΟΛΥ μεσαίωνα δηλαδή) περίπου 700 (!!!) χρόνια μετά τον θάνατο του Αγίου Νικολάου, σε ένα ψαροχώρι της Ιταλίας κοντά στο Μπαρι, οι ψαράδες δεν τα κατάφερναν και πολύ καλά, οπότε είχε πέσει πολύ πείνα και κρίση, οπότε απευθύνθηκαν στον τοπικό μάγο της φυλής (aka επίσκοπο παπά ρασοφόρο), που τους συμβούλεψε, να πάνε κάπου στην Λυκία, να ψάξουν τον τάφο κάποιου που τον λέγανε "Άγιο Νικόλαο", να τον ξεθάψουν, να κλέψουν ότι απέμεινε από τα κόκαλα και να τα μεταφέρουν στο χωριό τους στην Ιταλία... για να τους φέρουν "καλοτυχία".
Λοιπόν, να μην τα πολυλογώ, οι ψαράδες - τυμβωρύχοι, ταξίδεψαν μέχρι την Μ. Ασία, κλέψανε το πτώμα και το φέραν σαν σουβενίρ στο χωριό τους όπως τους είχε δασκαλέψει ο μεσαιωνικός μάγιστρος ρασοφόρος παπάς. Για κάποιο λόγο (σύμπτωση προφανώς) οι ψαριές άρχισαν να πηγαίνουν καλά και οι (αμόρφωτοι) ψαράδες το απέδωσαν στο πτώμα που είχαν κλέψει και εγκαταστήσει στο χωριό τους, οπότε αποφάσισαν να χτίσουν και μια εκκλησία πάνω από τον τάφο στον οποίο είχαν παραχώσει ότι είχε απομείνει από το πτώμα. Παραδόξως, οι ψαριές πηγαίναν καλύτερα και οι μπίζνες της θάλασσας έφεραν πλούτο στους χωρικούς ψαράδες. ΑΥΤΟΣ ακριβώς ο μύθος (ή πραγματικότητα) φτάνει στις μέρες μας ως παράδοση που θέλει τον Αγιο Νικόλαο προστάτη των ναυτικών και των εν θαλάσση εργαζομένων.
Στα νεότερα χρόνια κάπου στα τέλη του 19ου αιώνα αν θυμάμαι καλά, η Coca Cola (ναι αυτή η εταιρεία του Πικερτον που πουλούσε το ποτό ως φάρμακο για κάθε νόσο σε αγελαδάρηδες μέχρι να καταλάβει οτι πουλάει και να το ονομάσει Κοκα Κολα), ανέθεσε σε έναν Φινλανδικής καταγωγής καλλιτέχνη να σχεδιάσει ένα λογότυπο που θα διαφήμιζε το προϊόν την περίοδο των Χριστουγέννων. Αυτός λοιπόν ο Φινλανδός (δεν θυμάμαι το όνομά του δυστυχώς) σχεδίασε μια φιγούρα ενός παππούλη με λευκά γένια που θυμόταν από το χωριό που μεγάλωσε στην Λαπωνία, το συνέδεσε με τον μύθο του παππούλη "Αγίου Νικολάου" που φέρνει δώρα τα Χριστούγεννα.. και γεννήθηκε ο σύγχρονος Santa Claus με το έλκηθρο που όλοι γνωρίζουμε. Η σύνδεσή του με την Λαπωνία οφείλεται στην καταγωγή του καλλιτέχνη που φιλοτέχνησε την φιγούρα για λογαριασμό της Κοκα Κολα.
Κάπου στα μέσα της δεκαετίας του '90 αν δεν κάνω λάθος, η Κοκα Κόλα επιχείρησε να ανανεώσει το logo και την διαφημιστική της καμπάνια (σχετικά με τα Χριστούγεννα) και προσπάθησε να πασάρει εκείνη την πολική αρκούδα με το μικρό αρκουδάκι για όσους θυμούνται. Τελικά οι αρκούδες... δεν έπιασαν τόσο και η Κοκα Κολα παρέμεινε στο βασικό δοκιμασμένο και επιτυχημένο μοτίβο Santa Claus που ήξερε και εμπιστεύονταν
...τώρα αν με ρωτήσετε ΓΙΑΤΙ στην Ελλάδα (κατά παγκόσμια αποκλειστικότητα και πρωτοτυπία) αποφάσισαν κάποιοι να ονομάζουν τον Άγιο Νικόλαο, ως Αγιο Βασίλειο (που δεν είχε καμία σχέση με δώρα, χαρές κλπ), δεν ξέρω να απαντήσω. Ή μάλλον ξέρω αλλά δεν θα ήταν ευγενικό να γράψω δημοσίως!